Konveyörlerde Toz Kontrolü

Tam bir toz kontrolü; toz emisyonlarını sınırlı, sızdırmaz ve bastırılmış halde tutarak çevreyi kaçak ve havayla taşınan tozlardan koruyabilir. Toz üreten kaynakların başında malzeme taşıma, işleme ve depolama gelir. Kuru, hafif malzeme taşıyan tüm endüstriler bir toz kontrol sistemine ihtiyaç duyar.

İlk olarak tesisin, EPA-V hava kalitesi standartları ve gereksinimleri ile uyumlu olup olmadığı değerlendirilmelidir. Bu program kapsamında şirketler, hava kalitesi standartlarına uyduklarını yıllık olarak belgelendirmelidir. Tesisler, hava kalitesi düzenlemelerini karşılamaya yönelik standartları belirlemeli ve uyumluluğu sağlamak için ne yapılması gerektiğini değerlendirmelidir. Bir firma hava kalitesi kontrolünü değerlendiremez ve düzeltemezse, burada bir ihlal söz konusudur. Sorunu erken aşamalarda düzeltmek şirkete ekonomik olarak fayda sağlayacak, çalışan sağlığını ve çevreyi koruyacaktır.

Sorunlar belirlendikten sonra, toz kontrolünü üç aşamada analiz edebilmek için önleyici ve düzeltici önlemler değerlendirilmelidir. Bu aşamalar sınırlandırma, sızdırmazlık ve baskılamadır. Sadece bu üçünün kombinasyonu ile maksimum toz kontrolü elde edilebilir.

Sınırlandırma

Tozu uygun şekilde sınırlamak için odacıklar, kesici setler ve oluk perdeleri kullanılarak muhafazalar oluşturulmalıdır. Aglomere haldeki toz kontrolünün maksimum verimi için, ortam koşullarından (özellikle rüzgârdan) koruma sağlanmalı ve bu amaçla da toz kaynağı kapatılmalıdır.

Aktarma noktalarında muhafazalar; giriş şerit perdeli başlık odacığı, besleme bandının alt tarafında bir keçe, taş hazneli bir şut, mal giriş bandı üzerinde bir kapak ve aynı bant üzerinde geriye doğru uzanan bir diğer kapağı içermelidir.

Mal giriş bandı kapağı, tahliye şutundan aşağı yönde en az üç bant genişliğine uzanmalıdır. Bu kapağın yüksekliği en az bant genişliğine eşit olmalı ve arka kapak yaklaşık bir bant genişliği kadar tahliye şutunun arkasına uzanmalıdır. Ek olarak, kemer kapağının uzun tarafı için yan şerit sacları gereklidir. Şutun önüne ve arkasına da şerit parçalar takılmalıdır. Şut uzunluğu boyunca aglomerasyon hazneleri oluşturmak için ara şerit sacları gerekebilir.

Gövde üzerinde açılıp kapanan bir kapak bulunabilir. Kapak açıksa, besleme bandı, aglomerasyon için korunan bir alan sağlamak üzere gövde ve yönlendirme sacları üzerinde uzanan bir kasa ile kapatılmalıdır. Gövde ve depo arasındaki alan, bu noktada toz emisyonlarını önlemek için esnek bir malzeme ile kapatılmalıdır (örneğin, bez bağlantı). Tüm boşaltma şutlarının kapatılması ve mal giriş bantlarının bir transfer noktası olarak ele alınması tercih edilir.

Kırıcılar için muhafaza boyutu, kırıcı tipine ve kırılacak malzemeye bağlı olarak değişecektir. Kırıcının altında önemli miktarda boş hacme sahip bir taş haznesi, en çok tercih edilen sistemdir. Ayrıca, bant sarkmasını önlemek için mal giriş bandı bir darbe önleme düzeneği ile sıkıca kapatılmalıdır. Kırıcının ağzı rüzgârdan korunursa bant, şut veya besleyici de kırıcı sayesinde kapatılmış olur.

Bant sıyırıcılarının da toz kontrolü üzerinde olumlu bir etkisi vardır. Bu ek kontroller, taşıma bandının altında yapışarak biriken ve dönüş ruloları tarafından oluşturulan kaçak tozu azaltır. Bu, konveyörlerde temizlik nedeniyle gerçekleşen duruşları azaltır. Verimli bir sıyırıcı, aynı zamanda bant ve konveyör bileşenlerindeki gereksiz aşınmayı da önler. En önemlisi de, havaya kaçan ve ayrışmış yığınlardan kaynaklanan toz emisyonlarını azaltır.

Bant sıyırıcılar, tozların banda yapışmasını ve yığılmasını önleyerek toz kontrolüne olumlu etki sağlar.

Sızdırmazlık (Contalama)

Toz kontrolünü en üst düzeye çıkarmak için, süpürgelikle beraber darbeli veya sürgülü yatakların kullanılması gereklidir. Darbeli veya sürgülü yataklar kullanılmadığında bant, makaralar arasında sarkarak malzeme ve tozun kolayca kaçmasına neden olabilir.

Uç kısım contaları, konveyör dinamiklerini hesaba katacak şekilde tasarlanmıştır. Ve bant sarkmasının neden olduğu boşluklardan malzemenin kaçmasını engellerler. En etkili uç kısım contalarının esneklik özelliği bulunmaktadır. Bu, contanın sürekli değişen kayış yüzeyine uymasını sağlar. Bu contalar, düşük bakım ve daha az kayış aşınması ile optimum yalıtım sağlayacaktır. Bu contayla birlikte kullanılacak bir toz keçesi, ikincil bir sızdırmazlık alanı oluşturur. Kolayca monte edilen bir toz keçesi, sızdırmazlığı sağlamak ve tozun açık havaya geçmesini önlemek için sisteme bağlanabilir.

Baskılama (Bastırma)

İşlenen malzemenin nem içeriği, emisyonlar üzerinde etkili olabilir. Bununla birlikte, öğütme sonucu yeni ince parçacıklar (tozlar)oluşacağından, nem içeriği buharlaşma yoluyla azalır. Bu da baskılayıcı etkiyi düşürür. Böyle durumlarda bir toz kontrol sistemi gerekli hale gelir. Islak baskılama sistemleri kullanan çoğu tesis, toz emisyonlarını kontrol eder ve nispeten yüksek bir malzeme nemi içeriği sağlar.

Sis makinesi kullanan sistemler toz partiküllerini toplayabilir. Bu, yoğunluğu arttırır ve parçacıkları daha hızlı yerleşmeye zorlar. Sisleme adı verilen bu sistemlerden üretilen su damlacıkları ve toz parçacıkları çarpıştığında topaklanırlar. Bu eylem, suyu atomize edip bir toz parçacığının boyutuna yakın bir damlacık boyutu oluşturarak elde edilir. Bu da opaklığı azaltacaktır. Sisleme sisteminin bir başka yararı da etkili toz kontrolünü düşük miktardaki su hacmiyle sağlayabilmesidir. En etkili ve bakım gerektirmeyen sisleme sistemleri, hava veya kimyasal enjektör gerektirmeden yalnızca su kullanır.
 

Sonuç

Toz emisyonlarını önlemenin tek bir yolu yoktur. Topyekün bir yaklaşım gereklidir. Toz kontrolünde sınırlandırma-sızdırmazlık-baskılama metotlarının aynı anda uygulanması, çok sayıda tesis ve proseste mükemmel sonuçlar sağlamıştır. Sadece üçünün kombinasyonu ile maksimum toz kontrolü elde edilebilir.